Είναι στιγμές που ειλικρινά τα αισθήματα φουντώνουν τόσο πολύ μέσα μας, που κάθε λεπτό μοιάζει αιώνας, κάθε λεπτό μοιάζει πληγή. Είναι στιγμές που το μυαλό χάνεται στο κενό, βαδίζει σε διαδρόμους του παρόντoς, του παρελθόντος και του μέλλοντoς.
Το γεφύρωμα των σκέψεων αυτών δημιουργούν ένα απίστευτο αίσθημα της ανάγκης να βρεθώ κοντά σου.

 Λίγες είναι οι μέρες πρίν το ντέρπι. Πολύ λιγα τα λεπτά. Ελάχιστα τα δευτερόλεπτα. Κλάσματα των δευτερολέπτων στο μυαλό μας. Όλα κινούνται με ταχύτητες φωτός. Ο έλεγχος χάνεται. Η αίσθηση του χρόνου αποτελεί παρελθόν απο τον οργανισμό μας. Βουίζουν φωνές και πανηγύρια στα αυτιά μας. Μυρίζει ο καπνός απ΄τη φωτιά στην άκρη του πυρσού που κρατάς με πάθος και περιφάνεια και το γυρνάς κυκλικά, για να διώξεις την πίεση και το άγχος σου. Το καπνογόνο απλώνεται στον αέρα, ο παλμός και η αδρεναλίνη ανεβαίνουν επικύνδηνα. Όλα αλλιώς!!!

 Είναι λίγο πριν το τέλος, έλαχιστα πρίν το τελειώσεις. Ο κόσμος δειλά δειλά κατευθήνεται αργά αλλά σταθερά στις εξόδους σου. Περνά αλλιώτικος και παράξενος πίσω απ΄ τα τελευταία σου καθήσματα. Είναι κοντά. Η θύρα της εξόδου είναι ακριβώς απέναντί του. Κάτι του λέει πως τελείωσε. Συνεχίζει με γρήγορο πλέον βήμα μακριά σου. Ναι, είναι ήδη έξω απο το γήπεδο και κατευθήνεται με πολύ πιο γοργό ρυθμό στο αυτοκίνητο. Ακούει φωνές μέσα του. Το μυαλό σταματά, θολώνει απότωμα. Για στάσου, σε ακούω. Η καρδιά σου πάει να σπάσει. Το νιώθεις πως θα εκραγεί. Φοβάσε και προσπαθείς μάταια να το ελέγξεις, δέν μπορείς. Σε σέρνει μαζί του. Τρέχει το μυαλό σου πιο μακριά και απο το σύμπαν και τότε καταλαβεις. Είσαι ακόμα εδώ, δίπλα της.. να την δεχτείς στην καρδία σου και πάλι. Δέν φεύγεις!!! Και τί ακους?? Το ακούω και εγω..
Τέρμα.. ΝΑΙ.. ΤΕΡΜΑ.. αν κρίνω απο τον παλμό της κερκίδας που φωνάζει και τα λόγια που μέσα στον πανικό διακρίνω είναι για μας.. ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ..
Είναι το 1-0.. στις καθηστερίσεις ναί.. τι κάνω τώρα.. το κλειδί είναι στη πόρτα. Την ανοίγεις.. Το ραδιόφωνο ανακοινώνει τον σκόρερ. Ναι.. υπάρχει θεός αναφωνείς.


Το ντέρπι είναι δικό μας. Εμείς έχουμε την καρδιά. Εμείς έχουμε την ψυχή. Το ρολόι δίχνει 21:00, το παιχνίδι τελειωσε.. ΝΑΙΙΙΙ τελείωσε.. κι ας είναι ακόμη 1999. Σαν αύριο είναι. Το μέλλον μπαίνει για τα καλά στη καρδία σου. Γυρνάει χρόνια μπροστά. Οι μήνες γυρνάνε σαν κινούμενα σχέδια με σταθερή ταχύτητα απο μπροστά σου. Για περίμενε. Σταματάει σε στιγμές δικές σου. Κατεβένεις στο γήπεδο για την νίκη και μόνο. Η λέξη ήττα και αποτυχία αποτελούν άγνωστους όρους στο λεξιλόγιο σου. Είσαι περήφανος. Τί πάθος θεέ μου. Είσαι μοναδική, μου χάρισες ζωή. Με έκανες να ζώ για σένα. Μπαίνω στο γήπεδο νικητής πρίν αρχίσει το ντέρπι. Με φοβάσε και αμύνεσε με κάθε ύπουλο τρόπο. Δημιουργάς προπαγάνδα στα αδέρφια μου. Ποιός είσαι και τι θές?

Είναι ήδη 2000 και το ντέρπι στο νέο γήπεδο μυρίζει Ομόνοια. Το άρωμα του γρασιδιού μου θυμίζει πόσο πολύ σε αγαπώ. Προηγήσε νωρίς και ισοφαρίζω. Είμαι εδώ και θέλω τη νίκη. Πάνω απο όλα την πιστεύω την νίκη. Πετυγχαίνω και 2ο γκόλ. ΝΑΙ είμαι μπροστά. Δέν θα το χάσω αυτό. Ισοφαρίζεις και πάλι. ΘΑ ΝΙΚΗΣΩ.. αυτό νιώθω στην κερκίδα. Αυτό θα μου δώσει την νίκη. Ναί.. ΝΑΙΙΙ είναι Γκόλ. Ο Λευτέρης και πάλι.. ναι.. αυτός.. αυτός που σε τιμώρησε και πέρσυ.. κάνει το 3-2.. ΚΕΡΔΙΣΑ!!



2000 ακόμα και στο τελικό πάλι μαζί σου. Το νιώθεις πως είμαι καλύτερος. Θα το καταλάβεις πολύ σύντομα με τις πρώτες ανταλαγές της μπάλας στο χώρο του κέντρου. Το θέλω πιό πολύ. Το πιστεύω πριν μπώ στο γήπεδο. Το δείχνω και μέσα στο γήπεδο. Σε κερδίζω. 2001 και θα προηγηθώ. Θέλω να δείξω πώς το ντέρπι είναι δικό μου. Με ισοφαρίζεις και πέρνεις και προβάδισμα.. Δέν λέω τη τελευταία μου λέξη ακόμη. Είμαστε ακόμη στο 66 λεπτό και ισοφαρίζω. 25 λεπτά για να σε κερδίσω. Είμαι στη κερκίδα και δέν το κουνάω απο εδώ. ΘΑ ΝΙΚΗΣΩ.. ναι... πλησιάζουμε το 90.. Το πιστεύω ακόμη.. μπορώ να σε κερδίσω ξανά.. ΝΑΙΙΙΙ.. Απο μακριά το σούτ και μπήκε.. ΝΑΙΙ σου λέω.. ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΜΑ.. ΝΑΙΙΙΙΙΙ.... πάλιιιιιιιιιιιιι ο Λευτέρης.. Αυτός το έβαλε??? ΝΑΙ ΑΥΤΟΣ..

3-2 στο τελευταίο λεπτό. Αφού σου τό πα το πίστευα!!! 2002

και μπαίνω απο νωρίς μπροστά στο σκόρ, αν και ισοφαρίζεις εγώ στη κερκίδα νιώθω νικητής. και στο 86 δικαιόνομαι.. Γκόλ και πάλι.. 2-1 σε κερδίζω.. Εγώ το πιστεύω!! 2004 και είμαι εκτός στόχων. Και πάλι όμως είμαι νικητής. Πάλι το πιστεύω.. Σε κερδίζω με 2-1.



2005 και πάλι μπροστά μου το ντέρπι.. Το μυαλό μου σε σένα. Η καρδιά μου έτοιμη να μείνει στο χορτάρι για χάρη σου. Βλέπω πως δέν αντέχεις άλλο. Είσαι απελπισμένος. Άλλωστε το δηλώνεις ευθέως, θα κάνεις το καθετί να με πολεμίσεις. Με κάθε τρόπο. Κάθε μέσο. Κάθε χρόνο και περισσότερος ο πολεμός σου. Ανακοινώσεις δίνουν και πέρνουν. Με πέναλτυ θα με ισοφαρίσεις στο τέλος. Δέν σταματάς όμως εδώ. Θα γίνεις και χειρότερος στο μέλλον. Σε νιώθω! 2007.. Θέλω τη νίκη πολύ. Θα μου δώσει προβάδισμα για το πρωτάθλημα. Μπαίνω στο γήπεδο νικητής. Θα σε νικήσω!! Το σκορ στο 2-2.. Τρέξτε.. προλαβαίνουμε.. είμαστε στο 90 αλλα μπορούμε. Ναι.. τον πέρασε.. δίνει την πάσα.. ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ.. θα το βάλειι.... ΝΑΙΙΙΙΙ ΓΚΟΛΛ.. 3-2... Για περίμενε.. Δίνει Οφσάιτ.. Απίστευτο.. Δέν μπορεί. Ήταν καθαρό. Το είδα αλήθεια. Φάνηκε εκ γυμνού οφθαλμού. Θα το δείξει η ιστορία. Είχα δίκαιο. Μου στέρησες και πάλι το τρίποντο με δόλιο τρόπο. Έρχεσε λίγα χρόνια μετά και επικαλείσε την αποχή μου απο τους τίτλους. Αν είναι δυνατόν. 2008 και πάλι σε κερίζω. 2-1 γράφει η πινακίδα στο 78. Μπαίνω στο γήπεδο και πάλι με το μυαλό στη νίκη. Αυτό με κάνει να υπερέχω απο εσένα. Με πολεμάς πολύ περισσότερο τώρα. Προσπαθείς να με διχάσεις και σύμμαχό σου επικαλείσε την αποχή μου απο τους τίτλους. Τώρα όμως είναι αλλιώς.

Η προϊστορία των αγώνων με το Αποέλ στον Β' γύρο του πρωταθλήματος στο Στάδιο ΓΣΠ. (WWW.OMONOIANEWS.COM)

Από το 1999, όταν δηλαδή ξεκίνησαν οι δύο ομάδες να αγωνίζονται στο Νέο ΓΣΠ, η ομάδα μας σε 10 αγώνες του Β' Γύρου μετρά 6 νίκες , 2 ήττες ενώ 2 αγώνες έληξαν ισόπαλοι.

Οι αιώνιοι βρέθηκαν αντιμέτωποι για το πρωτάθλημα σε 112 αγώνες με την ΟΜΟΝΟΙΑ να έχει νικήσει τις 40 φορές , το Αποέλ τις 34 φορές και 38 παιχνίδια να μένουν στην ισοπαλία.

Οι αγώνες στο ΓΣΠ(Β' Γύρος):